帖子4

… μόλις το είχε διαβάσει , ο ερεθισμός της είχε γίνει έντονος. Οι ρόγες της είχαν σκληρύνει από την πρώτη στιγμή και ήταν εμφανείς αν κάποιος την κοίταζε, ευτυχώς πάνω από το λευκό πουκάμισο της φορούσε σακάκι. Ήξερε ότι αυτό που διάβαζε ήταν γραμμένο αποκλειστικά γι αυτή. Το είχε ζητήσει άλλωστε. Είχε κλείσει στιγμιαία τα μάτια της, έφτιαξε την εικόνα στο μυαλό της και φαντασιώθηκε ότι το ζούσε. Έτριψε τα πόδια της κάτω από το γραφείο, εδώ και αρκετά λεπτά ένιωθε την υγρασία στο εσώρουχο της. Η κλειτορίδα της είχε πρηστεί και το μουνί της ήταν καυλωμένο. Δάγκωσε τα χείλι της και αισθάνθηκε ακ… 阅读更多内容

Θέλω να εμφανιστείς και να σταθείς μπροστά μου. Οι όμορφες γάμπες σου δείχνουν υπέροχες πάνω στις στιλέτο μαύρες γόβες…. Φοράς μόνο το μικροσκοπικό σατέν κιλοτάκι σου…. Οι ρόγες στο μεγάλο στήθος σου είναι ήδη σκληρές … Το πονηρό χαμόγελο στα σαρκώδη χείλη σου με προσκαλεί να έρθω κοντά σου… Με αργά βήματα πλησιάζω και έρχομαι πίσω σου…. Σου χαϊδεύω τα μαλλιά και τα δάχτυλα μου πλέκονται μαζί τους, τραβώντας τα λίγο πιο δυνατά… Το χέρι μου γλιστρά στο στήθος σου καθώς πιέζω το σώμα μου πάνω στο δικό σου… Σκύβω το κεφάλι μου πίσω από το αυτί σου, σε φιλάω εκεί και σου δαγκώνω απαλά το λοβό σου… 阅读更多内容

Καθόσουν απέναντι μου και απολάμβανες τον πρωινό σου καφέ. Μόλις είχες βγει από το ντουζ, η μεταξωτή λευκή ρόμπα που φορούσες έπεφτε στους ώμους σου. Το σώμα σου διαγράφονταν υπέροχα, το στήθος σου πλούσιο και στητό, οι ρόγες σου σκληρές και μεγάλες. Η ρόμπα σου έφτανε ψιλά στους μηρούς σου, ήταν ενωμένοι και τα πόδια σου ανοιχτά χαμηλά. Η μόνη παραφωνία, ίσως, σε όλη αυτή την εικόνα ήταν οι ψηλοτάκουνες γόβες σου, αλλά ήξερες πόσο πολύ μου άρεσε να σε βλέπω να τις φοράς. Πλησίασες την κούπα του καφέ στα σαρκώδη χείλι σου, με κοίταξες με τα πανέμορφα και τόσο ιδιαίτερα μάτια σου, η μά… 阅读更多内容

Η φωνή από την άλλη άκρη του τηλέφωνου ακούστηκε αργά και αισθησιακά. «γεια σου» μου είπε «ποια είσαι?» «δεν έχει και πολύ σημασία, θα είμαι εκεί σε μισή ώρα?» «ναι αλλά ποια είναι?» «θα τα πούμε εκεί, από σένα θέλω μονό μια χάρη» «μου αρέσει αυτό το παιχνίδι» απάντησα, «τι χάρη θέλεις?» «θέλω όταν χτυπήσω την πόρτα να ανοίξεις και να γυρίσεις αμέσως την πλάτη σου χωρίς να με δεις» «εντάξει μπορώ να το κάνω αυτό, σε περιμένω» . Η αγωνιά και η αδρεναλίνη μου χτυπούσε κόκκινο, κάπου την είχα ξανακούσει αυτή τη φωνή στο παρελθόν αλλά δεν μπορούσα να θυμηθώ που. Η ώρα κυλούσε απελπιστικ… 阅读更多内容