Mijn beste vriendin – Deel 3: Let’s play baby!
Het onweert. En niet zo’n klein beetje ook. De bliksemschichten. Het lijkt wel een fucking techno concert. Oh my fucking god, roep ik tegen mezelf terwijl ik naar huis fiets! En dan heb ik het natuurlijk niet over het weer. Niet te geloven wat er allemaal is gebeurd. Echt bizar! Ik kan zo niet naar huis. Ik moet mezelf even kalmeren. Ik ben veel te… Ik weet niet eens in wat voor staat ik verkeer, maar ik voel zoveel dingen tegelijk en er zijn vanavond zo veel dingen gebeurd. Eén ding weet ik wel, ik ben nog steeds onder invloed. Was alles wel legaal, vraag ik mezelf af? Daar ga je wéér, houd nou voor een keer eens op met denken, hoor ik mezelf denken.
Pfff… ik haal diep adem. En nog een keer en nog eens en nog eens. Oh dit voelt fijn. Niet denken, gewoon zijn, gewoon zijn. Het duurt gelukkig niet lang voordat ik thuis ben. Ik fiets mijn straat in en zie dat er op zolder nog licht brandt. Hmm.. zal vast Sami – mijn stiefvader – zijn. Soms vraag ik mezelf af wat hij in hemelsnaam allemaal doet midden in de nacht? Slaapt hij überhaupt wel? En wat kan s’nachts nou zo belangrijk zijn? En wat vindt mama ervan? Ik kan me nog heel goed herinneren wat Marit – mijn zus – vorig jaar tijdens Koningsdag tegen me zei: “Het is beter als je geen vragen stelt Dahlila”. “Sommige dingen kun je het beste laten rusten”. Ik snapte er helemaal niets van, maar mijn gevoel begreep haar wel.. Haar woorden en haar lichaamstaal bezorgden mij een huiveringwekkend gevoel. Hier klopt niets van zei ik tegen mezelf, maar ik heb het gelaten. Precies zoals Marit mij had verteld.
Eenmaal thuis besef ik dat ik een vreselijke lucht met mij meedraag. Gatverdamme, ik walg er zelf van. Ik knijp mijn neus dicht, omdat ik bijna over mijn nek ga. Jezus wat een stank! Hoe kan ik dit niet eerder hebben geroken en waar komt dit in godsnaam vandaan? Ik snak naar een warme douche en ik wil niets liever dan alles wat er vanavond gebeurd is van me afspoelen. Ik heb echt zo mijn best gedaan om geen geluid te maken op de trap, maar kennelijk is het me wéér niet gelukt. “Dahlila, ben jij dat?”, hoor ik mijn stiefvader vragen. “Ja”, roep ik heel zacht. Ik hoor niets meer. Gelukkig denk ik, het laatste wat ik wil is dat Sami mij zo ziet. Hij zal wel niet denken. Wat is er met mijn kleine meisje gebeurd en wie heeft dit gedaan? Ik haast me snel de badkamer in. Gelukkig, niemand heeft me gezien.
Naast mijn slaapkamer is de badkamer de meest veilige plek in ons huis. Ik heb me zo vaak moeten opsluiten in de badkamer. Ik ben zelfs de tel kwijt geraakt. Ik draai aan de kraan en speel er net zo lang mee totdat ik de perfecte temperatuur heb bereikt. Ik kan de vuiligheid van mijn lichaam zien afdruipen. Jezus Christus, wat ben vies geweest!
Mijn lichaam begint eindelijk te ontspannen. De combinatie van de warmte en de geur van mijn favoriete douche crème zijn op zichzelf al een hoogtepunt, maar ik ga graag een stapje verder. Ik ben nooit goed geweest in zelfbeheersing. Ik laat mezelf altijd helemaal gaan. Niet meteen, maar zodra ik over bepaalde drempels of grenzen heen ben gegaan is er geen weg meer terug. Vanavond was er ook geen weg meer terug. “It’s all or nothing baby”, “Go hard or go home”, hoor ik Roos nog zeggen. Oh en wat heeft ze gelijk gehad. Dat was het moment om te stoppen, maar dat wilde ik helemaal niet. Ik wil nooit stoppen. Ik wil altijd doorgaan. Doorgaan tot het gaatje. Ik was op dat moment mijn grenzen al lang gepasseerd. Ook al had ik willen stoppen, het was me toch niet gelukt. Andere krachten hadden mijn lichaam overgenomen. Ik weet niet wat het was, maar het was sterker dan ik. Ik had geen controle meer. Mijn lichaam, mijn begeertes en mijn verlangens. Zij hadden controle en zij waren de baas, niet ik…
Ik spoel de shampoo uit mijn haren en smeer mezelf voor de zoveelste keer van top tot teen in met mijn favoriete douche crème. Ik ga net zolang door totdat ik geen vuilheid meer kan zien of ruiken. Ik heb mezelf flink onder handen genomen. Snel, ruig en intens. Precies zoals ik het hebben wil. Ik besef me al gauw dat ik alweer opgewonden ben geraakt. My God, hoe is dat mogelijk?! Vooral na een avond als deze!
Mijn vingers glijden langs mijn nek naar mijn borsten. Ik draai rondjes om mijn tepels. In een mum van tijd zijn mijn tepels keihard geworden. Ik knijp in mijn borsten. Ik heb kleine tietjes, maar ze vallen precies goed in mijn handen. Ik ben trots op mijn borsten, ze zijn precies goed. Ze vallen ook goed bij de mannen en vooral de oude mannen mogen graag kleine tieten zien heb ik gemerkt. Ik ga verder naar beneden. Ik streel mijn clitoris. Heel langzaam ga ik met mijn vingers van boven naar beneden. Ik moet voorzichtig zijn. Ik merk dat ze nog zo gevoelig is. Maar zin heeft ze en ik ben niet van plan te stoppen. Ik stop nooit – ik ga tot het gaatje.
Ik ga steeds sneller, van boven naar beneden, van links naar rechts en rond en rond. Ik raak bijna buiten adem, zo hitsig ben ik. En dan doe ik iets wat ik vanavond voor het eerst heb geleerd. Ik breng mijn rechter middelvinger en wijsvinger naar binnen. Oh, wat is ze nauw. Kom op, zeg ik tegen haar. Dit is niet de eerste keer. Ik breng mijn vingers binnen. Steeds een beetje dieper en dieper. En nog een beetje dieper naar binnen. Net zo diep als dat ze me toelaat. En met mijn duim stimuleer ik mijn clit. God allemachtig, wat hemels lekker is dit. Eerder deze avond kreeg ik er al geen genoeg van, maar nu ook weer niet. Ik begin te trillen. Mijn adem wordt heel onregelmatig. Ik krijg het benauwd. Bijna, bijna ben ik op mijn hoogtepunt. Het lijkt net alsof ik ieder moment kan flauwvallen. Ik draai de kraan naar beneden. Ik voel ijskoude stralen over mijn lichaam vloeien. Precies wat ik nodig heb om weer even tot mezelf te kunnen komen. Ik ben er weer en ik ga weer verder.
En ik denk weer aan Roos. Vanavond is mijn vriendschap met Roos voor altijd veranderd. Roos heeft onze vriendschap naar een ander niveau gebracht. Ze had ook weg kunnen lopen. Ze had ook kunnen doen alsof ze mij niet had gehoord. Ze had ook kunnen doen alsof ze mij niet had gezien. Ze had ook kunnen doen alsof ze mij haar naam niet had horen kreunen. Maar Roos is Roos. Roos kan niet doen alsof. Ze moet zich altijd overal weer mee bemoeien. Ze bemoeide zich ook met mij en met mijn lichaam. En met mijn privé momentje op haar badkamervloer eerder deze avond. Hoe ze daar in de deuropening stond, ongelooflijk. Zo sexy heb ik haar nog nooit gezien. Alsof ze wist dat dit ging gebeuren! Had ze dit voorspeld? Was dit een set-up? Heeft ze mij in de val gelokt?
Ze stond daar in waanzinnige sexy lingerie met enorm hoge kaplaarzen tegen de deurpost aan te leunen. “Ja Dahlilah”, Ja Dahlilah echoot 10 x door mijn hoofd. Ik keek op en kon niet geloven wat ik zag. Daar stond Roos.
Die laarzen, haar benen, haar prachtige volle borsten en die knalrode lippen. Ik verstijfde, mijn lichaam bevroor. Roos kroop op haar knieën naar me toe als een speelse kitten. Toen ze boven me hing zei ze ”let’s play baby”.
Pfff… ik haal diep adem. En nog een keer en nog eens en nog eens. Oh dit voelt fijn. Niet denken, gewoon zijn, gewoon zijn. Het duurt gelukkig niet lang voordat ik thuis ben. Ik fiets mijn straat in en zie dat er op zolder nog licht brandt. Hmm.. zal vast Sami – mijn stiefvader – zijn. Soms vraag ik mezelf af wat hij in hemelsnaam allemaal doet midden in de nacht? Slaapt hij überhaupt wel? En wat kan s’nachts nou zo belangrijk zijn? En wat vindt mama ervan? Ik kan me nog heel goed herinneren wat Marit – mijn zus – vorig jaar tijdens Koningsdag tegen me zei: “Het is beter als je geen vragen stelt Dahlila”. “Sommige dingen kun je het beste laten rusten”. Ik snapte er helemaal niets van, maar mijn gevoel begreep haar wel.. Haar woorden en haar lichaamstaal bezorgden mij een huiveringwekkend gevoel. Hier klopt niets van zei ik tegen mezelf, maar ik heb het gelaten. Precies zoals Marit mij had verteld.
Eenmaal thuis besef ik dat ik een vreselijke lucht met mij meedraag. Gatverdamme, ik walg er zelf van. Ik knijp mijn neus dicht, omdat ik bijna over mijn nek ga. Jezus wat een stank! Hoe kan ik dit niet eerder hebben geroken en waar komt dit in godsnaam vandaan? Ik snak naar een warme douche en ik wil niets liever dan alles wat er vanavond gebeurd is van me afspoelen. Ik heb echt zo mijn best gedaan om geen geluid te maken op de trap, maar kennelijk is het me wéér niet gelukt. “Dahlila, ben jij dat?”, hoor ik mijn stiefvader vragen. “Ja”, roep ik heel zacht. Ik hoor niets meer. Gelukkig denk ik, het laatste wat ik wil is dat Sami mij zo ziet. Hij zal wel niet denken. Wat is er met mijn kleine meisje gebeurd en wie heeft dit gedaan? Ik haast me snel de badkamer in. Gelukkig, niemand heeft me gezien.
Naast mijn slaapkamer is de badkamer de meest veilige plek in ons huis. Ik heb me zo vaak moeten opsluiten in de badkamer. Ik ben zelfs de tel kwijt geraakt. Ik draai aan de kraan en speel er net zo lang mee totdat ik de perfecte temperatuur heb bereikt. Ik kan de vuiligheid van mijn lichaam zien afdruipen. Jezus Christus, wat ben vies geweest!
Mijn lichaam begint eindelijk te ontspannen. De combinatie van de warmte en de geur van mijn favoriete douche crème zijn op zichzelf al een hoogtepunt, maar ik ga graag een stapje verder. Ik ben nooit goed geweest in zelfbeheersing. Ik laat mezelf altijd helemaal gaan. Niet meteen, maar zodra ik over bepaalde drempels of grenzen heen ben gegaan is er geen weg meer terug. Vanavond was er ook geen weg meer terug. “It’s all or nothing baby”, “Go hard or go home”, hoor ik Roos nog zeggen. Oh en wat heeft ze gelijk gehad. Dat was het moment om te stoppen, maar dat wilde ik helemaal niet. Ik wil nooit stoppen. Ik wil altijd doorgaan. Doorgaan tot het gaatje. Ik was op dat moment mijn grenzen al lang gepasseerd. Ook al had ik willen stoppen, het was me toch niet gelukt. Andere krachten hadden mijn lichaam overgenomen. Ik weet niet wat het was, maar het was sterker dan ik. Ik had geen controle meer. Mijn lichaam, mijn begeertes en mijn verlangens. Zij hadden controle en zij waren de baas, niet ik…
Ik spoel de shampoo uit mijn haren en smeer mezelf voor de zoveelste keer van top tot teen in met mijn favoriete douche crème. Ik ga net zolang door totdat ik geen vuilheid meer kan zien of ruiken. Ik heb mezelf flink onder handen genomen. Snel, ruig en intens. Precies zoals ik het hebben wil. Ik besef me al gauw dat ik alweer opgewonden ben geraakt. My God, hoe is dat mogelijk?! Vooral na een avond als deze!
Mijn vingers glijden langs mijn nek naar mijn borsten. Ik draai rondjes om mijn tepels. In een mum van tijd zijn mijn tepels keihard geworden. Ik knijp in mijn borsten. Ik heb kleine tietjes, maar ze vallen precies goed in mijn handen. Ik ben trots op mijn borsten, ze zijn precies goed. Ze vallen ook goed bij de mannen en vooral de oude mannen mogen graag kleine tieten zien heb ik gemerkt. Ik ga verder naar beneden. Ik streel mijn clitoris. Heel langzaam ga ik met mijn vingers van boven naar beneden. Ik moet voorzichtig zijn. Ik merk dat ze nog zo gevoelig is. Maar zin heeft ze en ik ben niet van plan te stoppen. Ik stop nooit – ik ga tot het gaatje.
Ik ga steeds sneller, van boven naar beneden, van links naar rechts en rond en rond. Ik raak bijna buiten adem, zo hitsig ben ik. En dan doe ik iets wat ik vanavond voor het eerst heb geleerd. Ik breng mijn rechter middelvinger en wijsvinger naar binnen. Oh, wat is ze nauw. Kom op, zeg ik tegen haar. Dit is niet de eerste keer. Ik breng mijn vingers binnen. Steeds een beetje dieper en dieper. En nog een beetje dieper naar binnen. Net zo diep als dat ze me toelaat. En met mijn duim stimuleer ik mijn clit. God allemachtig, wat hemels lekker is dit. Eerder deze avond kreeg ik er al geen genoeg van, maar nu ook weer niet. Ik begin te trillen. Mijn adem wordt heel onregelmatig. Ik krijg het benauwd. Bijna, bijna ben ik op mijn hoogtepunt. Het lijkt net alsof ik ieder moment kan flauwvallen. Ik draai de kraan naar beneden. Ik voel ijskoude stralen over mijn lichaam vloeien. Precies wat ik nodig heb om weer even tot mezelf te kunnen komen. Ik ben er weer en ik ga weer verder.
En ik denk weer aan Roos. Vanavond is mijn vriendschap met Roos voor altijd veranderd. Roos heeft onze vriendschap naar een ander niveau gebracht. Ze had ook weg kunnen lopen. Ze had ook kunnen doen alsof ze mij niet had gehoord. Ze had ook kunnen doen alsof ze mij niet had gezien. Ze had ook kunnen doen alsof ze mij haar naam niet had horen kreunen. Maar Roos is Roos. Roos kan niet doen alsof. Ze moet zich altijd overal weer mee bemoeien. Ze bemoeide zich ook met mij en met mijn lichaam. En met mijn privé momentje op haar badkamervloer eerder deze avond. Hoe ze daar in de deuropening stond, ongelooflijk. Zo sexy heb ik haar nog nooit gezien. Alsof ze wist dat dit ging gebeuren! Had ze dit voorspeld? Was dit een set-up? Heeft ze mij in de val gelokt?
Ze stond daar in waanzinnige sexy lingerie met enorm hoge kaplaarzen tegen de deurpost aan te leunen. “Ja Dahlilah”, Ja Dahlilah echoot 10 x door mijn hoofd. Ik keek op en kon niet geloven wat ik zag. Daar stond Roos.
Die laarzen, haar benen, haar prachtige volle borsten en die knalrode lippen. Ik verstijfde, mijn lichaam bevroor. Roos kroop op haar knieën naar me toe als een speelse kitten. Toen ze boven me hing zei ze ”let’s play baby”.
4 年 前
